کودکان و فضاهای شهری

تکنولوژی،معماری نامناسب از عوامل مهم دوری کودکان از فضاهای باز است.

درکنار تکنولوژی و جذابیت‌های دنیای مجازی، معماری نامناسب، فضاهای یکنواخت، نا ایمن و سرد شهری عامل مهم دوری کودکان از فضاهای باز و محبوس شدن آنها در خانه است.

طراحی و ساخت شهر و حتی محلات دوستدارکودک روند بسیارسخت و طولانی است اما برخی تغییرات کوچک می­تواند شهر و محله را برای کودکان دلپذیرتر کند. پیشنهادهای زیادی دراین رابطه مطرح شده است. درزیر به چند نمونه از آنها که در شرایط ما عملی تر هستند اشاره می کنیم. روشن است که با همفکری کارشناسان، والدین و به ویژه کودکان می­توان به گزینه­های بیشتر و بهتری رسید.

– فعال سازی کوچه هایی که  بستن آنها مشکل ترافیکی ایجاد نمی کند و با رنگ آمیزی شاد و قراردادن چند وسیله ساده بازی می‌تواند به  محیطی بسیار جذاب تبدیل شود.

– به کار گیری هنرهای تجسمی و مفهومی خیابانی مانند نقاشی یا نوشتن شعر و داستان‌های خیلی کوتاه بر روی دیوارها و فضاهای خالی به ویژه در مکان‌هایی که رفت و آمد کودکان و نوجوانان زیاد است.

– آب بازی همیشه برای کودکان شادی آفرین و نشاط بخش است. کودکان درحالی که بسیاری از مفاهیم را فرا می گیرند با آب بازی به آرامش می رسند.فراهم آوردن امکان این تفریح در بسیاری از مکان های عمومی هزینه چندانی نخواهد داشت

– گسترش راه‌های امن ویژه عبور دوچرخه و اسکیت در خیابان های شلوغ‌تر. برای بیشتر کودکان تجربه دو چرخه سواری در معابر عمومی و پر رفت و آمد نسبت به پارک‌ها و خیابان‌های آرام لذت بخش تر است.

– تعبیه وسایل بازی ثابت مانند فوتبال دستی در حاشیه پارکینگ‌های فروشگاه‌ها و رستوران‌ها.

– افزایش و جذاب کردن محل‌های عبور ایمن عابر پیاده از خیابان، مانند نصب ماکت شخصیت‌های کارتونی در پل‌های هوایی عابر پیاده، به طوری که کودکان تنها بتوانند به آسانی و همراه با شادی به جای نگرانی از خیابان بگذرند