همدان و کمبود ۵۰۰۰ نیروی معلم
با گذشت دومین سال از بحران کرونا، مدرسه‌ها کلاس‌های خود را به صورت حضوری برگزار می‌کنند اما همچنان با حفظ پروتکل‌های بهداشتی برای جلوگیری از بیماری کرونا ادامه دارد.افزون بر بیماری کرونا، آموزش و پرورش استان همدان با بحران دیگری به نام مشکل کمبود معلم روبروست.
سال تحصیلی ۱۴۰۱ در حالی شروع شده که به دلیل کمبود نیرو، شاهد برگزاری کلاس‌ها با ظرفیت بالا هستیم. کلاس‌هایی که با حضور ۴۰ دانش‌آموز تشکیل می‌شود. این در صورتی است که خطر انتقال بیماری کرونا و ویروس آنفولانزا در این فصول با توجه به سرمای هوا و تهویه نامناسب بیشتر شده است.آموزش و پرورش چه راه حلی برای این مشکل اتخاذ کرده است؟ گفته می‌شود که در استان همدان، کمبود ۵۰۰۰ نیروی معلم وجود دارد.
حجت‌الاسلام احمدحسین فلاحی، نماینده مردم همدان و فامنین و عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی در تاریخ یکشنبه ۱۳ شهریورماه در جلسه شورای آموزش‌وپرورش استان ادعا کرده است: «حق استان همدان در استخدام فرهنگیان از طریق ماده ۲۸ در دو دوره ضایع شده و نیاز استان برای استخدام را ۱۵۰۰ نفر کمتر از نیاز واقعی اعلام کردند و همین مسئله باعث تشدید بحران بیکاری در همدان می‌شود چرا که به جای جذب نیروهای جوان و آموزش آنها برای حضور در مدارس، آموزش‌وپرورش مجبور است به دلایل محدودیت قانونی در جذب فرهنگیان از روش‌های دیگری استفاده کند.»
دانش آموزان دبستانی قربانی اصلی کمبود معلم
آموزش و پرورش بخشی از این کمبود نیرو را با همکاری افراد بازنشسته و اضافه تدریس مربیان در شیفت بعد از ظهر رفع کرده است. این در حالی‌ست که استفاده از دبیران بازنشسته که شاید دیگر شادابی و توان لازم را برای اداره کلاس‌های شلوغ و تدریس با شیوه‌های جدید را نداشته باشند و مربیانی که با خستگی فعالیت صبح مجبور به تحمل فشار مضاعف می‌شوند، بازدهی این کلاس‌ها را پایین می‌آورد.
علاوه بر آن، آموزش و پرورش هر سال از سرباز معلمان و سرباز طلبه‌ها برای تدریس در مقاطع مختلف تحصیلی به خصوص در مقطع دبستان استفاده می‌کند که مورد انتقاد است، چرا که امر آموزش بسیار مهم است و آموزش و پرورش وظیفه دارد با حساسیت بیشتری عواملی را برای تدریس انتخاب کند که دارای تخصص تدریس و تجربه لازم باشند.
از شروع سال تحصیلی جدید شنیده‌ها حاکی از این است که این مشکل بیشتر در مقطع ابتدایی وجود دارد. برخی مدارس دانش‌آموز را ثبت نام کرده‌اند اما بعد از اینکه دبیران از پذیرش تعداد بالای دانش‌آموز در کلاس امتناع کرده‌اند، این دانش‌آموزان از حضور در مدرسه بازمانده‌اند و یا به مدارس غیرانتفاعی ارجاع داده شده‌اند که باعث تحمیل هزینه بالا به والدین شده است. مشکل دیگری که وجود دارد این است که مدارس برای ثبت نام فقط دانش‌آموزانی را نام نویسی می‌کنند که ساکن همان منطقه باشند. این دانش‌آموزان در صورت نبودن جای خالی در کلاس مورد نظرشان باید چه کنند؟
حال همه چیز دست در دست هم داده تا این بحران گریبان دانش‌آموزان را بگیرد و آنها را با چالش‌های فراوان روبرو سازد. این امور علاوه بر اینکه باعث ضعف در آموزش و در خطر قرار گرفتن سلامت دانش‌آموزان می‌شود، باعث به وجود آمدن استرس و احساس ناامنی در دانش‌آموزان می‌شود. حال این سوال بوجود می‌آید که آیا در سال تحصیلی آینده هم دچار این مشکلات خواهیم بود؟ و مسئولان چه راه حلی خواهند داشت؟
