ارزشمندترین بنای معماری معاصر در شهر همدان
آرامگاه بوعلی سینای همدان ارزشمندترین بنای معماری معاصر در شهر همدان است. بنایی‌ست که به لحاظ هنری اثری ماندگار در سطح ملی محسوب می شود و در عمده موارد، نماد اصلی شهر و شناسه همدان به ایران و جهان است. این اثر در مقایسه با بسیاری از آثار معماری معاصر کاری بی‌نقص است که نیازی به الحاق سایر آثار و مصنوعات برای تکمیل شدن ندارد. در واقع اگر اثری یا دست‌ساخته‌ای به این مجموعه اضافه شود علی‌القاعده خال روی پیشانی تلقی می‌شود. تزئینات نصب شده درمناسبت های گوناگون دقیقا واجد این ویژگی‌ست. نه با طبیعت سازگاری دارد و نه با تاریخ و میراث فرهنگی و در عمل ترکیب ساده و زیبای آرامگاه را مغشوش و مشوش کرده است. از سویی بی‌احترامی به طبیعت را در فرایند بهره‌گیری از این مصنوعات می‌توان مشاهده کرد و از سویی بی‌حرمتی به جایگاه حکیم شرق و اثر معماری ارزشمندی که ثبت ملی نیز شده است. در سال‌های گذشته مدیران شهری به تن درختان آرامگاه لباس کاموایی پوشانده‌اند و یا در جوار آرامگاه جایی که مردم برای چندین دهه به پیاده‌روی در زیر درختان سربه فلک کشیده و آسمان آبی روز و زیبای شب خو گرفته‌اند با ساخت دالانی دراز متشکل از چراغ‌های پرزرق و برق، رهگذر را حبس و آسمان را به زیر کشانده‌اند. این چراغ‌ها روی توری مورد استفاده در قفس پرندگان نصب شده و صرف‌نظر از این‌که رهگذر وادار به حرکت در زیر مکانی مشابه قفس شده به سادگی، استحکام و زیبایی محیط آرامگاه نیز لطمه وارد شده است و یا با جانمایی اشتباه تندیس های مفاخر همدان یک حرکت فرهنگی درست را زیر سوال برده اند.
از عمر آرامگاه بوعلی سینا بیش از ۶۵ سال سپری می‌شود. اضافه کردن آثار مصنوعی به این محوطه فرهنگی شجاعتی بسیار می‌خواهد چرا که باید از چنان کیفیت و تناسبی برخوردار باشد تا بتواند تاب و توان همراهی با این اثر را داشته و از سوی مردم برای مدتی مدید پذیرفته شود. نصب آثار یک‌بار مصرف در این محوطه نه تنها موجب بی‌حرمتی به حکیم شرق و آسیب به بنای ارزشمندی‌ست که او را در بر گرفته، به طبیعت زیبای داخل و پیرامون آرامگاه لطمه می‌زند و نشان‌گر غفلت مدیران شهری در جایابی درست برای نصب این کارها و ناآگاهی از ضرورت حفظ تناسب و زیبایی در این محوطه فرهنگی‌ست.
بهترین کار، جمع‌آوری سریع این کارهاست که ناخواسته طبیعت را به مسخره گرفته است، به منزلت آرامگاه آسیب زده و پیاده‌روی در جوار حکیم بوعلی‌سینا را به زرق وبرقی ناشایست آلوده کرده است. واقعیت این است که شجاعت همیشه در ساختن متجلی نیست. همان طور که شجاعت ساخت پیاده‌راه بوعلی شایسته تقدیر از مدیران شهری بوده است، شجاعت برداشتن این کارها هم می‌تواند شایسته توجه باشد.
