میکاییل نظری: برای ثبت جهانی تنها قول وزیر کافی نیست.
مصطفی فاطمی: برای ثبت جهانی هگمتانه از تجربه دیگران استفاده کنیم.
دومین نشست روز چهارم غرفه شهرداری همدان در هفدهمین نمایشگاه بینالمللی گردشگری و صنایع وابسته در تهران با عنوان «بافت های تاریخی شهری و ثبت جهانی – فرصت ها و چالش ها» برگزار شد.
دکتر مصطفی فاطمی مدیر کل توسعه گردشگری داخلی در این نشست گفت: در همدان تصویری از فعالیتهای مختلف دیدم که به زمان ثبت جهانی یزد مشابهت داشت. در حال حاضر بین مسئولان گردشگری و ارگانها و فعالان همکاری خوبی شکل گرفته. به محدوده بافت تاریخی به خوبی رسیدگی میشود، اما دانش گردشگری باید در این رسیدگی، لحاظ شود.
فاطمی افزود: برجسته کردن یک شهر در جهان مثل برجسته کردن یک مغازه کوچک در شهر است. اولین کار این است که هر چه هست را لیست کنیم تا ببینیم چه داریم. و از بین داشتهها کدامها باید در ویترین به نمایش گذاشته شوند و کدامها در گنجه نگهداری شوند. و بعد سطوح مختلف ارزشگذاری را در نظر بگیریم. و از منابع به نسبت ارزش آن اثر استفاده کنیم.
او در ادامه گفت: محورهای گردشگری دایرهای برای پیاده روی مناسب هستند. گردشگر مثل قصه حسنی میماند، باید برایش سیب بچینیم. تا در تمام طول محور همراه ما باشد. البته طول محور هم مهم است. محور گردشگری لازم نیست یکپارچه باشد. میتوان آن را به چند محور با تعریفهای مختلف تقسیم بندی کرد.
فاطمی ادامه داد: در برندسازی باید به این نکته توجه کرد که برند باید برگرفته از گذشته ولی با نگاه به آینده باشد. و مهم است که بدانیم برند پوست تن ماست، لباس نیست که مدام عوض شود. کار مهم بعدی آموزش راهنمایان است. کار بعدی معرفی در عرصه ملی و بین المللی است. باید با سایر شهرهای مشابه ما در زمینه ثبت جهانی ارتباط برقرار کنیم و از تجربه و دانش آنها استفاده کنیم.
تبلیغات ما باید گردشگر محور باشد، و هر شخصی را که وارد شهر ما میشود به چشم یک مبلغ ببینیم. پروپاگاندا کار بعدی است. بعضیها برداشت منفی از این کلمه دارند اما اگر به شیوه درست استفاده شود بهترین ابزار برای تبلیغ است.
تنوع همدان در حوزه گردشگری تجاری، خوراک، فرهنگی، ادبی، روستایی، طبیعتگردی پتانسیل بالایی را نشان میدهد. آدم، ها و داستان هایشان از جاذبههای مهم این شهر هستند. که باید از آنها استفاده بهینه بشود.
میکاییل نظری فعال گردشگری در آذربایجان شرقی کارشناس بعدی این نشست بود که گفت: در دهه ۴۰ برای اولین بار سفر به سبد خانوار آمد. و در آن زمان ایران یکی از ۵ مقصد گردشگری عمده دنیا بود. در همان زمان مسیر کلاسیکی برای گردشگری در ایران تعریف شد. تبریز و همدان خارج از مسیر کلاسیک هستند و باید برای جا انداختن خود از اول شروع کنند. برای ما آموزش خدمات گردشگری مسئلهای جدید است. بازار مرکز تجمع تشکلهای قدرتمند است. باید بازاری ها را همراه کنیم و آموزش بدهیم. باید برای آنها این مطلب را جا بیاندازیم که ما همه در این کشتی هستیم و خوب و بد آن برای همه است. همچنین باید بدانیم که برای رسیدن به منافع مشترک باید از منافع شخصی و منیتها گذشت.
نظری در ادامه گفت: نکته مهم بعدی این است که در ثبت جهانی یک بافت شهری، فقط قول وزیر برای اجرای تعهدات یونسکو کافی نیست، باید از مسئولان محلی مثل مدیریت واحد شهری نیز تعهد بدهند و پای کار باشند.